ήτοι

(Α ἤτοι)

(επεξηγηματικό μόριο = ἦ τοι) δηλαδή, με άλλα λόγια

αρχ.

1. (βεβαιωτικό μόριο = ἦ τοι) βέβαια, αλήθεια, πράγματι

2. (συχνά ως μεταβατικό στην αρχή προτάσεως ή περιόδου = ἦ τοι) τότε λοιπόν («ἤτοι ὅ γ' ὥς εἰπὼν κατ' ἄρ' ἕζετο», Ομ. Ιλ.)

3. (μετά από αντων., σύνδ. ή επίρρ.) φρ. α) «τὴν ἤτοι» — την οποία βέβαια, ως γνωστόν

β) «ἀλλ' ἤτοι», «ὀφρ' ἤτοι», «ἔνθ' ἤτοι», «ὡς ἤτοι» κ.λπ.

αλλά βέβαια, για να... βέβαια, όπου βέβαια, όπως βέβαια

4. (διαζευκτ. σύνδ. =ἤ τοι) ή [σ' αυτή την περίπτωση ακολουθεί στο δεύτερο μέρος τής διάζευξης το ἤ (ἤτοι... ἤ), αλλά και αντιστρόφως (ἤ... ἤτοι) και στους μετγν. και ἤτοι... ἤτοι

ή... ή].

[ΕΤΥΜΟΛ. < βεβαιωτικό επίρρ. ἦ ή ἤ + τοι].